Ks. Narcyz Turulski (1948-1949)

Ks. Narcyz Turulski, kapłan diecezji chełmińskiej, był pierwszym stałym duszpasterzem dla Polaków w Wolverhampton. Ur. 31 X 1907 w Lękartach k. Nowego Miasta Lubawskiego (diec. chełmińska ). 20 XII 1930 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1941 został aresztowany przez bolszewików i wywieziony do obozu wyniszczenia, gdzie pracował w bardzo trudnych warunkach. Po zwolnieniu w 1942, natychmiast wstąpił do Armii Polskiej w Rosji i został kapelanem 6 Dywizji Piechoty. Później, w Iraku, przydzielono go do Oddziałów Artylerii II Korpusu generała Andersa. Brał czynny udział w kampanii włoskiej pod Monte Cassino w V 1944, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Jako kapelan przy Centrum Wyszkolenia Armii uzyskał Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, a w 1945 awans na starszego kapelana. Do Anglii przybył w 1945 z pierwszym rzutem II Korpusu jako kwatermistrz duszpasterstwa i został zdemobilizowany. Poprzez trudne doświadczenia wojenne, które przeszedł był dobrze przygotowany do pionierskiej pracy w Wolverhampton.

Jego podstawowym zadaniem było zorganizowanie struktur nowej wspólnoty parafialnej, czemu oddał się z wielkim poświęceniem. Regularnie odprawiane były Msze św. po polsku w angielskim kościele Saint Peter and Pauls, sprawowane były sakramenty święte. Powstał także pierwszy Komitet Parafialny.

Ks. Narcyz Turulski pełnił przy tym szereg innych funkcji w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii. Jako dogmatyk, troszczył się również o przekazywanie prawd wiary młodzieży i dzieciom. Opracował nawet, liczący 400 stron, ilustrowany „Katechizm katolicki dziecka polskiego”. Ojciec święty Paweł VI w dowód uznania jego zasług mianował go 13 lutego 1964 roku swym szambelanem. Ks. Turulski nie oszczędzał się do ostatnich dni swego życia. Zmarł nagle, 8 stycznia 1965 roku w wieku 57 lat.

Ks. Feliks Kamiński (1949-1958)

Ks. Feliks Kamiński, kapłan diecezji chełmińskiej, urodzony w r.1912 i święcony w r.1935 w Pelplinie. Przed wojną był wikariuszem w Sierakowicach na Kartuzach, powołany do rezerwy, jako kapelan Grupy Obrony Wybrzeża. Wzięty do niewoli w r. 1939. Więziony, badany przez Gestapo „Victoria Schule”, Gdańsk, przeszedł obozy koncentracyjne, jak: Stutthof, Sachsenhausen, Dachau, gdzie miał numer 22494 i był poddawany eksperymentom lekarskim, jak flegmona i tyfus. Podczas panującego w Dachau tyfusu, kiedy więźniowie niemieccy obawiali się zarazy, ks. Kamiński zgłosił się dobrowolnie na bloki tyfusowe. Pielęgnował, spowiadał i zaopatrywał chorych na śmierć. Niósł im pociechę religijną. Przebywał w blokachdla chorych, aż do wyzwolenia obozu w 1945.

Do Anglii przybył w 1945. Od 1949, przez prawie dziesięć lat, był proboszczem polskiej parafii w Wolverhampton. Powstała tam polska parafia z regularną posługą duszpasterską dla dość licznej polskiej emigracji wojennej, chociaż bez własnego kościoła. Korzystano z gościny w angielskiej parafii św. Piotra i Pawła, a od 1955 r. w kościele św Patryka, gdzie można było używać obszerne pomieszczenia po ich uprzednim odremontowaniu.

W latach siedemdziesiątych pomagał księdzu w parafii Stafford i często odwiedzał nasz kościół w Wolverhampton. W 1981 roku napisał rozdział książki „Cudem Ocaleni” o swoich doświadczeniach w niemieckich obozach koncentracyjnych podczas wojny. Zmarł w 1989 roku w Penley i jest pochowany w Wolverhampton (cmentarz w Bushbury).

Ks. Bolesław Dzudzewicz (1958-1966)

Ks. Bolesław Dzudzewicz, ur. 1908, święcenia 1935. Prefekt szkół w Drohiczynie n. Bugiem. Aresztowany przez NKWD w 1939 r. dostał się w 1942 r. do Armii Andersa. Trafił do Anglii w 1945r i gorliwie duszpasterzał wśród Polaków. Ks. Bolesław Dzudzewicz był pierwszego stałego duszpasterza w Swindon, który posługę duszpasterską pełnił do 1952 roku. W 1958 r. został proboszczem w Wolverhampton.

W 1965 roku na wniosek proboszcza, ks. B. Dzudzewicza zawiązał się Komitet Budowy na budowę własnego lokum.

W 1966 roku ks. kan. Bolesław Dzudzewicz przybył do Bristolu jako Proboszcz Polskiej Parafii. Od samego początku swojego pobytu mocno wspierał Polonię i dzięki jego namowom, jak również ich poświęceniu i zaangażowaniu.

Ks. Dzudzewicz za swoją pracę na rzecz Polonii został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi przez ówczesny Rząd RP na wychodźstwie.

Ks. Zygmunt Jagielnicki (1966-1969)

Urodzony 8 listopada 1911 r. w Monastyrskiej. W 1934 wstąpił do zakonu św. Franciszka, 6 października 1935 r. Złożył śluby zakonne, przyjmując nazwę „Przemysƚaw”; w 1939 r. został wyświęcony we Lwowie i był tam w czasie okupacji sowieckiej. Pod koniec 1939 r. został aresztowany i skazany na karę więzienia. Od czerwca 1941 r. przebywał w łagrze Wysłane do Siblag (Nowosybirsk). W 1942 r. został amnestią jako obywatel Polski i zwolniony z obozu. Został kapelanem wojskowym w armii Andersa, a także opiekował się ludnością cywilną w Pietropawłowsku w Kazachstanie. Po ewakuacji armii do Iranu kontynuował z armią wzdłuż całego szlaku wojskowego. W 1943 r. drugi kapelan dla uchodźców w Isfahanie. Kapelan osiedla w Santa Rosa w Meksyku. Jeden z głównych organizatorów szkolnictwa w obozie, od września 1943 r. do lutego 1944 kierownik kursów gimnazjalnych oraz komendant hufca. Po opuszczeniu Meksyku, jakiś czas pracował w Afryce północnej, osiadł w Wielkiej Brytanii.

W 1966, zostal proboszcem w Wolverhampton. Do 1969 r. zapotrzebowanie na większe środki finansowe zwiększa się za sprawą nowego proboszcza. W marcu 1969 r. „Epiphany Church Hall” przy Stafford Road, Oxley, Wolverhampton zostaje zakupiony za 12,000 GBP, a kolejne 4,000 GBP zostaje podniesione, by kupić pobliskie miejsce zamieszkania dla proboszcza.

Od 1970 r. służył w polskiej parafii w Londynie.

Ks. Prałat Witold Jarecki (1969-1978)

Urodził się 16 czerwca 1922 w Grodnie. Jego ojciec Stanisław był ostatnim wojewodą stanisławowskim przed wojną, więźniem niemieckim a po wojnie UB, skazanym nieprawnie, zmarłym w więzieniu PRLowskim. Witold Jarecki uczęszczał do różnych szkół, ostatnio do gimnazjum im.księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Ściągnięty na Węgry przez ojca zdał maturę w polskim Liceum Ogólnokształcącym w Balaton-Zamardi w maju 1940 roku. Młody Jarecki przedostał się następnie do Palestyny gdzie wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i brał udział w obronie Tobruka od sierpnia do grudnia 1941, a następnie w działaniach pod Gazalą i Bardią służąc w Karpackim Pułku Artylerii Lekkiej jako kanonier w obsłudze działonu. Następnie ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii Rezerwy w El Almeria w Egipcie, i Beit Jirja w Palestynie. Przydzielony do 3 Karpackiego Pułku Artylerii Lekkiej przebył kampanię włoską w szeregach 3 Dywizji Strzelców Karpackich 2 Korpusu, biorąc udział w bitwach pod Monte Cassino, Ankoną, Linii Gotów i w Apeninach Emiliańskich. Był wpierw dzialonowym potem drugim oficerem ogniowym 5 baterii, awansując na podporucznika w sierpniu 1944. Od stycznia 1945 do demobilizacji służył w I dywizjonie 16 Pułku Artylerii Lekkiej 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 1 stycznia 1946. Przełożeni oceniali go jako „bardzo zdolny, bardzo wartościowy oficer. Dbały dowódca, lubiany przez żołnierzy, ceniony przez podwładnych. Odważny w boju”.

Po przybyciu do Anglii i zwolnieniu z szeregów PSZ podjął studia na Polish University College (PUC) zostając inżynierem chemikiem, pracując następnie w Glasgowie w firmie Babcock i Wilcox.

Jednak po dwóch latach poczuł powołanie Boże. Wstąpił do Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu a następnie odbył studia teologiczne w Instytucie Katolickim tamże, zdobywając licencjat. 29 czerwca 1960 diakon Witold Jarecki w wieku 38 lat otrzymał święcenia kapłańskie od arcybiskupa Paryża kardynała Martin w katedrze Notre Dame. Do 1966 roku ks.Jarecki uczył chemii i fizyki w Polskim Niższym Seminarium Duchowym w Paryżu. Od sierpnia 1966 do lipca 1969 był sekretarzem Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii a od grudnia 1966 również asystentem kościelnym Instytutu Polskiej Akcji Katolickiej w Wielkiej Brytanii. Od 1969 przez dziesięć lat był proboszczem polskiej parafii w Wolverhampton. Poświęcenie i otwarcie nowego kościoła pod wezwaniem Trójcy Świętej i Polskiego Ośrodka Katolickiego im. Św. Maksymiliana Kolbe w Stafford Road Wolverhampton miało miejsce 22 sierpnia 1971r. Dokonał tego bp W. Rubin w obecność bpa J. Cleary, burmistrza Wolverhampton oraz licznie zgromadzonych Polaków i oczywiscie proboszcz ks. Witold Jarecki.

Od 1 lipca 1979 proboszczem parafii św. Andrzeja Boboli w Londynie. Również został naczelnym kapelanem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Ksiądz Jarecki ofiarnie prowadził parafię przez trzynaście lat, w ostatnich latach trapiony pogarszającą się chorobą. Podczas jego probostwa bardzo rozwinął się kościół jako duchowne sanktuarium Polskich Sił Zbrojnych z wzrastającą liczbą tablic pamiątkowych oraz ustanowieniem nowych wutraży. Za jego czasów znacznie rozwinięto kolumbarium, popularne miejsce wiecznego spoczynku wielu znanych Polaków. Z powodu złego stanu zdrowia, jesienią 1992 zrezygnował z probostwa pozostając przy parafii aż do 1995 gdy wrócił do Polski i zamieszkał u rodziny w Warszawie. Zmarł 7 czerwca 1998 w 38 roku kapłaństwa i został pochowany na kwaterze kapłańskiej cmentarza Powązkowskiego w Warszawie.

Ksiądz prałat Witold Jarecki był odznaczony Medalem Wojska, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino oraz brytyjskimi gwiazdami i medalami wojennymi.

Ks. Józef Matysik (1978-1993)

Urodził się 19 marca 1939 w Kochłowicach w rodzinie urzędnika kolejowego Józefa i Stefanii z d. Ślązok. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości zgłosił się do Niższego Seminarium Duchownego w Katowicach, gdzie w 1957 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia prezbiteratu otrzymał z rąk bpa Herberta Bednorza 23 czerwca 1963 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla.

Po święceniach kapłańskich pracował w charakterze wikariusza w następujących parafiach: Najświętszej Maryi Panny Królowej Korony Polskiej w Czechowicach-Dziedzicach (1963-1967; obecnie diecezja bielsko-żywiecka), św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach (1967-1972), Przemienienia Pańskiego w Katowicach (1972-1973), św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej (1973-1975), św. Barbary w Chorzowie (1975-1977). W Świętochłowicach, w Dąbrówce Małej i Chorzowie powierzono mu także duszpasterstwo akademickie.

Studiował zaocznie na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie gdzie w czerwcu 1977 roku uzyskał tytuł magistra teologii. W lipcu 1977 roku za zezwoleniem ordynariusza diecezji bpa Herberta Bednorza wyjechał do duszpasterstwa w Polskiej Misji Katolickiej w Wielkiej Brytanii. W sierpniu 1977 roku został asystentem polskiej parafii św. Andrzeja Boboli na Shepherd’s Bush w Londynie. W lipcu 1979 roku mianowany przez PMK w Londynie proboszczem w polskiej parafii Trójcy Przenajświętszej w Wolverhampton (1978-1993). W listopadzie 1981 roku wybrany i zatwierdzony przez PMK dziekanem Polskiego Dekanatu Środkowej Anglii. W 1983 roku zatwierdzony dziekanem na drugą i w 1985 roku na trzecią kadencję. W listopadzie 1986 roku został mianowany przez papieża Jana Pawła II (prałatem) kapelanem Jego Świątobliwości. We wrześniu 1993 roku mianowany przez PMK proboszczem w polskiej parafii MB Częstochowskiej i św. Stanisława Kostki w Leeds-Dewsbury – district (1993-2004).

Jesienią 1997 roku przeprowadził generalny remont kościoła i Polskiego Ośrodka Katolickiego w Leeds. W 1999 roku postawił na terenie ośrodka pomnik z okazji 2000-lecia chrześcijaństwa, dzwonnicę z dzwonem nazwanym im. Ojca świętego Jana Pawła II. W 2003 roku zredagował dla parafii Śpiewnik parafialny z modlitwami; pierwsza część w wersji angielsko-polskiej, wydany w Katowicach. 10 września 2004 przeszedł na emeryturę. W Leeds pozostał przez dwa lata. W czerwcu 2006 roku wrócił do kraju i zamieszkał w rodzinnym domu w Kochłowicach pomagając w duszpasterstwie parafialnym.

Ks. Leon Kołodziejski (1993-2001)

Urodził się 29 marca 1936 r. w Palczynie na terenie parafii Pęchowo (arch. gnieźnieńska). Pierwszą profesję zakonną złożył 14 września 1961 r. w Puszczykowie (koło Poznania). Studia filozoficzno-teologiczne odbywał w WSD Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. Święcenia diakonatu przyjął 24 maja 1969 r. w katedrze poznańskiej, a święcenia kapłańskie 16 maja 1970 r. w kościele p.w. Ducha Świętego w Bydgoszczy.

Rok później wyjechał do Francji, przygotowując się do pracy misyjnej w Kamerunie. Niestety, ze względu na zły stan zdrowia, nie mógł długo przebywać w klimacie tropikalnym.

Po powrocie do Europy podjął pracę duszpasterską wśród Polaków w Anglii od 1973r. Pracował kolejno w parafiach: Bradford, Halifax, Huddersfield, Leeds. W 1993, zostal mianowany proboszczem w Wolverhampton. W 2001 r. przeszedł na emeryturę w Wolverhampton. W tym czasie, w latach 2005-2009 podjął studia na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, zakończone pracą doktorksą nt.”Działaność polskiego duchowieństwa na rzecz Polonii na terenie Anglii i Walii po 2-gej wojnie światowej”. Zmarł 7 wrzesnia 2015 roku w Wolverhampton.

Ks. Edward Pondel (2001-2014)

Ks. Edward Ponel święcony w r. 1983. Po święceniach pracował jako proboszcz w Łańńcut i Chojnicach w północnej Polsce, zanim został wysłany do Bydgoszczy, by tam wybudować nowy ośrodek. Po spędzeniu trochę czasu w Puszczykowie został wysłany do Anglii, by służyć polskiej społeczności. Był asystentem księdza Ks. Leona Kołodziejskiego w Leeds w latach 1986-1993. W 1993 r. przyjechał razem z Księdzem Leonem do Wolverhampton. Po przejściu na emeryturę Ks. Leona w 2001 r. został naszym proboszczem do 2014 r.

W 2014 r. został przeniesiony do parafii w Devon, a następnie przeniósł się do parafii w Coventry. W 2016r Ks. Edward przeszedł na emeryturę w Polsce.

Ks. Kamil Stawiski (2014-2018 )

Ks. Kamil Stawiski był święcony w r. 2006. Pracował w parafii Trójcy Świętej w Wyszogrodzie i u św. Tekli w Ciechanowie. Od 2013 pracuje w Polskiej Misji Katolickiej w Wielkiej Brytanii w parafiach w Manchester i Cardiff. We wrześniu 2014 r. został naszym proboszczem w Wolverhampton. Od Wresznia 2018, Ks. Kamil będzie kontynuował swoją połsugę na angielskiej parafii w Sheldon.

Ks. Tomasz Maziarz (2018-obecnie)

Ks. Tomasz Maziarz jest kapłanem od 12 lat. Pochodzi z Archidiecezji Przemyskiej. W Polsce posługał w trzech parafiach w Orłach k.Przemyśla, Krośsnie i w Jarosławiu. Od roku czasu przebywa w Anglii. Rok temu rozpoczął posługę w Bradford, natomisat od 1 września 2018 pod okiem Trójcy Świętej w Wolverhampton.

(Opracował J. Szczechowski)